Eptfe endüstrisinin evrimi, devrim niteliğinde uygulamalara sahip bir endüstri yaratmak için zaman içinde gelişen büyüleyici bir hikayedir. Epoksinin tarihi, kimyager Alfred Einhorn'un etilen ve formaldehitten yeni bir bileşik sentezlediği 1884 yılında başlar.Bu bileşiğe "epoksit" adı verildi ve sonunda poliol veya esterlerle birleştirilerek epoksi olarak bilinmeye başlandı.Bu orijinal formülasyonun pek çok pratik uygulaması olmasına rağmen, yüksek maliyeti ve mevcut ham maddelerin bulunmayışı nedeniyle kullanımı sınırlı kalmıştır.1940'larda, sikloheksan oksit ve fenol novolak reçinesi gibi petrol ürünlerinden elde edilen poliolleri kullanarak nasıl daha dayanıklı hale getirileceğini keşfeden Amerikalı Richard Condon da dahil olmak üzere birçok araştırmacı, orijinal epoksi formülasyonlarını geliştirmeye çalıştı.Aynı zamanda İngiliz bilim adamları, aminler ve asitler gibi farklı kürleme ajanları ile deneyler yapmaya başladılar ve bunun sonucunda kontrplak gibi yüzeyleri lamine etmek için kullanılabilecek, onu eskisinden daha güçlü hale getiren ve böylece modern kompozit malzeme üretim tekniklerinin yolunu açan gelişmiş bir ürün ortaya çıktı.İkinci Dünya Savaşı sırasında epoksilere yönelik askeri uygulamalar çarpıcı bir şekilde arttı ve tedarikçilerin ısı direnci, düşük sıcaklıklarda esneklik, kimyasal direnç vb.Bu teknolojinin gelişimi daha sonra 1950'lere kadar devam etti ve burada hem sentetik reçine üretim yöntemlerinde hem de doğal kauçuk ve sentetik kauçuk karışımları ile asbest gibi dolgu maddeleriyle birlikte bugün 'doldurulmuş elastomerler' olarak bildiğimiz şeyi yaratan sentetik kauçuk karışımları arasında ortaklaşa üretilenlerde ilerlemeler kaydedildi. kauçuk takviyeli plastikler (FRP).1960'ların başlarında, çeşitli süreçler, endüstriyel sınıf toplu üretim sistemlerinin uygulanabilmesine yetecek kadar önemli ölçüde rafine edildi ve bu da, inşaat ve mühendislikten otomotiv tasarımına kadar birçok endüstride kullanılan günümüzün yüksek performanslı modifiye epoksilerine yol açan renklerin ve diğer katkı maddelerinin eklenmesine yönelik daha fazla gelişmeye yol açtı. yakın zamana kadar yarı iletken paketleme çözümleri, diğerlerinin yanı sıra hassas toz metalurjisi yetenekleri gerektiren karmaşık formülasyonları ve elmas tozu parçacıklarını içeren seramik kaplama teknolojilerini kullanıyordu.Bu zaman çizelgesi, 1884'teki ilk icattan bu yana ne kadar yol kat ettiğimizi gösteriyor; sürekli gelişen araştırmalarla katlanarak artan karmaşıklığa doğru doruk noktasına ulaşıyor ve şu anda sınırları zorluyor, Alfred Einhorn'un ömrü boyunca ilk beklentileri aşıyor, asla hayal bile edilemeyen olasılıkları açıyor ve böylece geçmiş günümüzü birbirine bağlayan olağanüstü evrimsel yolculuğu sona erdiriyor. dünya çapında gelecek nesillere büyük ölçüde fayda sağlayan gelişmeler.
Gönderim zamanı: 27 Şubat 2023